Μέχρι να αναλάβει ο Κρίστοφερ Νόλαν την σκηνοθεσία και συγγραφή των τριών τελευταίων ταινιών με τον Σκοτεινό Ιππότη, όλες οι προηγούμενες, ναι ακόμα και εκείνες υπό το αριστουργηματικό χέρι του Τιμ Μπάρτον, είχαν γνωρίσει παταγώδη αποτυχία. Και όταν προσελήφθη ο Νόλαν όλα άλλαξαν.
Ο Batman, με την εξαίσια και απόλυτα κατάλληλη ερμηνεία του Κρίστιαν Μπέιλ, μεταμορφώθηκε στον θρύλο που αναγεννιέται από τις στάχτες του, σαν ένας μεταμοντέρνος Φοίνικας. Όχι μόνο αυτό, αλλά έλαμψε στις δύο τελευταίες ταινίες του, το Batman Βegins (2005) και το The Dark Knight (2008), η μία μάλιστα καλύτερη από την άλλη. Κι έρχεται το τελευταίο μέρος της τριλογίας, με την αγωνία και την ανυπομονησία των φαν να έχει φτάσει στο κατακόρυφο.
8 χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο Batman εξαφανίστηκε από προσώπου Γκόθαμ και κατηγορείται για την δολοφονία του αγαπημένου πολιτικού Harvey Dent. Ο πολυδισεκατομμυριούχος Bruce Wayne έχει κλειστεί στην έπαυλη του όλο αυτόν τον καιρό παρέα με τις Ερινύες που τον έχουν κυριεύσει και δεν τον βλέπει άνθρωπος. Το Γκόθαμ όμως κατάφερε να προοδεύσει, να γίνει μια πιο ασφαλής πόλη μιας και η αστυνομία πήρε απεριόριστη δύναμη για να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα. Ο Σκοτεινός Ιππότης δεν χρειάζεται πια… Αλλά, όπως έχουν πάντα τα πράγματα, στην πιο ευάλωτη στιγμή του Γκόθαμ, στην ευημερία του, ο Bane αποφασίζει να εξαπολύσει την επίθεσή του στην πόλη με σκοπό να την καταστρέψει συθέμελα και ο Bruce Wayne αποφασίζει να ξεσκονίσει την στολή του και να την φορέσει για μια τελευταία φορά.
Ο Νόλαν σήκωσε πολύ ψηλά τον πήχη με την τελευταία ταινία του Σκοτεινού Ιππότη το 2008, κάτι στο οποίο βοήθησε βέβαια η μοναδική ερμηνεία του εκλιπόντα Χιθ Λέτζερ. Όλοι αναρωτιόνταν τι θα έκανε ο Νόλαν για να ξεπεράσει τον εαυτό του. Πολλοί που είδαν την ταινία είπαν ότι δεν κατάφερε να ξεπεράσει την δεύτερη ταινία της τριλογίας, ωστόσο η δουλειά ήταν και πάλι εκπληκτική και σπάνια.
To "The Dark Knight Rises" στην σχεδόν 3ωρη διάρκειά του χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο ο Νόλαν παρουσιάζει την ηρεμία και ειρήνη που επικρατεί στο Γκόθαμ, αλλά και την ύπουλη υπόγεια κίνηση του κακού της ταινίας, Bane. Ο Tom Hardy, έχοντας κερδίσει εντυπωσιακό όγκο σε μυς μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενσαρκώνει τον evil character με την μανία και την ήσυχη, αόρατη σχεδόν εξέγερση που προετοιμάζει. Η μάσκα που φοράει μέσα από την οποία ακούγεται ηχογραφημένη παραμορφωμένη φωνή σε συνδυασμό με την διάπλαση του ηθοποιού, προκαλούν στον θεατή φόβο και δέος σε όποια σκηνή εμφανίζεται.
Η Anne Hathaway είχε αρχικά διχάσει την κοινή γνώμη όταν επιλέχθηκε ως Catwoman για την ταινία. Ο ρόλος καλό/κακό κορίτσι είναι αρκετά δύσκολος και πολλοί υποστήριζαν πως δεν θα μπορούσε να βγάλει προς τα έξω το σεξαπίλ που η Catwoman απαιτεί. Παρόλα αυτά, η Hathaway κατάφερε και διέψευσε όσους υποστήριζαν τα παραπάνω ενσαρκώνοντας την επικίνδυνη ηρωίδα με μεγάλη άνεση, και μάλιστα πολύ καλύτερα από την προκάτοχό της, Michelle Pfeiffer. Ο Michael Caine παρουσιάζει την άλλη πλευρά του οικονόμου του Wayne, Alfred, την πλευρά του πόνου και της μελαγχολίας. Η ανατροπή της ταινίας ωστόσο είναι η Marion Cotillard η οποία δυστυχώς δεν κατορθώνει να ξετυλίξει όλο το υποκριτικό της ταλέντο που της χάρισε ένα χρυσό αγαλματίδιο Όσκαρ το 2008.
Στο δεύτερο μέρος της ταινίας παρουσιάζεται το χάος που επέρχεται από την εξέγερση του Bane στην πόλη του Γκόθαμ. Εδώ λίγο τα στάνταρ του Νόλαν πέφτουν καθώς γεμίζει την ώρα του με εκρήξεις και πυροβολισμούς. Για τους θαυμαστές που διψάνε για μπαμ και μπουμ, το δεύτερο part είναι ό,τι πρέπει. Όπως και να έχει το πράγμα όμως, το δημιούργημα του σκηνοθέτη/σεναριογράφου δεν απογοητεύει σε καμία περίπτωση. Δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το "The Dark Knight" αλλά δεν αφήνει παραπονεμένους τους φαν του Σκοτεινού Ιππότη. Το φινάλε θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι σχετικά αναμενόμενο, ίσως όχι από όλους, αλλά σίγουρα οι περισσότεροι κατά τη διάρκεια της ταινίας το φαντάζονται σαν το πιο πιθανό τέλος. Είναι όμως ταιριαστό για τον μασκοφόρο ήρωα και προστάτη του Γκόθαμ. Να σημειωθεί πως σε κάθε τέλος υπάρχει ένα αίσθημα νοσταλγίας, και ο Νόλαν δεν το αφήνει να ξεφύγει. Παρουσιάζει είτε σε flashbacks είτε όχι χαρακτήρες από τις προηγούμενες ταινίες, αποφεύγοντας όμως να δείξει ή να αναφέρει το πρόσωπο και το όνομα του Τζόκερ από σεβασμό στον Χιθ Λέτζερ.
Τέλος, διαδίδεται η φήμη πως το "Dark Knight Rises" δεν είναι το τελευταίο μέρος της σειράς ταινιών του Σκοτεινού Ιππότη, ο Νόλαν όμως ο ίδιος έχει ξεκαθαρίσει ότι η τρίτη ταινία είναι και η τελευταία με το τέλος που αρμόζει στον Μπάτμαν και στην προσπάθειά του για την προστασία του Γκόθαμ. Οπότε, αγαπητοί θαυμαστές του σούπερ ήρωα της DC, don't get your hopes up.
To "The Dark Knight Rises" στην σχεδόν 3ωρη διάρκειά του χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο ο Νόλαν παρουσιάζει την ηρεμία και ειρήνη που επικρατεί στο Γκόθαμ, αλλά και την ύπουλη υπόγεια κίνηση του κακού της ταινίας, Bane. Ο Tom Hardy, έχοντας κερδίσει εντυπωσιακό όγκο σε μυς μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενσαρκώνει τον evil character με την μανία και την ήσυχη, αόρατη σχεδόν εξέγερση που προετοιμάζει. Η μάσκα που φοράει μέσα από την οποία ακούγεται ηχογραφημένη παραμορφωμένη φωνή σε συνδυασμό με την διάπλαση του ηθοποιού, προκαλούν στον θεατή φόβο και δέος σε όποια σκηνή εμφανίζεται.
Η Anne Hathaway είχε αρχικά διχάσει την κοινή γνώμη όταν επιλέχθηκε ως Catwoman για την ταινία. Ο ρόλος καλό/κακό κορίτσι είναι αρκετά δύσκολος και πολλοί υποστήριζαν πως δεν θα μπορούσε να βγάλει προς τα έξω το σεξαπίλ που η Catwoman απαιτεί. Παρόλα αυτά, η Hathaway κατάφερε και διέψευσε όσους υποστήριζαν τα παραπάνω ενσαρκώνοντας την επικίνδυνη ηρωίδα με μεγάλη άνεση, και μάλιστα πολύ καλύτερα από την προκάτοχό της, Michelle Pfeiffer. Ο Michael Caine παρουσιάζει την άλλη πλευρά του οικονόμου του Wayne, Alfred, την πλευρά του πόνου και της μελαγχολίας. Η ανατροπή της ταινίας ωστόσο είναι η Marion Cotillard η οποία δυστυχώς δεν κατορθώνει να ξετυλίξει όλο το υποκριτικό της ταλέντο που της χάρισε ένα χρυσό αγαλματίδιο Όσκαρ το 2008.
Στο δεύτερο μέρος της ταινίας παρουσιάζεται το χάος που επέρχεται από την εξέγερση του Bane στην πόλη του Γκόθαμ. Εδώ λίγο τα στάνταρ του Νόλαν πέφτουν καθώς γεμίζει την ώρα του με εκρήξεις και πυροβολισμούς. Για τους θαυμαστές που διψάνε για μπαμ και μπουμ, το δεύτερο part είναι ό,τι πρέπει. Όπως και να έχει το πράγμα όμως, το δημιούργημα του σκηνοθέτη/σεναριογράφου δεν απογοητεύει σε καμία περίπτωση. Δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το "The Dark Knight" αλλά δεν αφήνει παραπονεμένους τους φαν του Σκοτεινού Ιππότη. Το φινάλε θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι σχετικά αναμενόμενο, ίσως όχι από όλους, αλλά σίγουρα οι περισσότεροι κατά τη διάρκεια της ταινίας το φαντάζονται σαν το πιο πιθανό τέλος. Είναι όμως ταιριαστό για τον μασκοφόρο ήρωα και προστάτη του Γκόθαμ. Να σημειωθεί πως σε κάθε τέλος υπάρχει ένα αίσθημα νοσταλγίας, και ο Νόλαν δεν το αφήνει να ξεφύγει. Παρουσιάζει είτε σε flashbacks είτε όχι χαρακτήρες από τις προηγούμενες ταινίες, αποφεύγοντας όμως να δείξει ή να αναφέρει το πρόσωπο και το όνομα του Τζόκερ από σεβασμό στον Χιθ Λέτζερ.